pierwsze koty za płoty-szycie

Jakiś czas temu kupiłam razem z moją buduarową panienką inną staruszkę. Była ona w równie opłakanym stanie. Głowę miała dosztukowaną, za dużą w stosunku do korpusu ze skórki, całkiem roztrzaskaną i celuloidową. Ubranko prawdopodobnie też późniejsze dopasowane do głowy.

Tak to mniej więcej wyglądało, niesyty przy rozbieraniu głowa całkiem się rozpadła gdyż wypełniona była pakułami a oczy zrobione były z papieru.Ciekawostką jest, że znalazłam w zwitkach papierów stare niemieckie przekazy bankowe z 1936 roku. Zostawiłam je sobie na pamiątkę.

Są strasznie pogniecione ale to ciekawe znalezisko bo wiem do jakiej rodziny kiedyś należała lalka.

Pod ubrankiem czekała na mnie kolejna niespodzianka :-)

Lalka posiadała całkiem ładny i wydaje się swój oryginalny komplecik bielizny.

Peruka na szczęście też nie była jakoś strasznie zniszczona.

Na początku miałam pomysł z robieniem popiersia do główki porcelanowej, którą posiadałam. W końcu jednak, parę dni temu,  kupiłam odpowiednią nową głowę do ciałka ze skórki. Teraz czekam z niecierpliwością, modląc się żeby pasowało i ładnie przylegało.

Czasem lubię zaczynać pracę twórczą nad jakimś przedmiotem trochę od końca. Mam wtedy możliwość żeby dana rzecz mnie natchnęła bo wówczas wiem co chcę z nią zrobić. Często zmieniam też coś w trakcie pracy. Nigdy nie zajmowałam się szyciem, ale ten korpus tak mi się spodobał, że chciałam jak najszybciej dać mu nową kreację inspirowaną wiekowymi sukienkami. Kupiłam prawdziwy 100% dość sztywny lekko pistacjowo-szary jedwab oraz perełki, wstążki i nici. Z moich ostatnich polowań na Kole i Olimpii zgromadziłam całkiem sporo prawdziwych starych koronek i ciekawych ozdób ze zdekompletowanej biżuterii. 

Na pierwszy rzut wybrałam szycie mini bucików. Od dziecka lubię dłubanie w małych przedmiotach wiec poszło dość sprawnie:-)  A oto efekty mojej pracy.

Nie było łatwe zrobienie ich dla tak małych stópek.

Ale dla mnie dopiero szycie sukienki było nie lada wyzwaniem. Kilka razy próbowałam wykonać wykroje z kartki i przykładałam je do korpusu. Pierwsze rękawki uszyłam za ścisłe i musiałam niestety zaczynać od nowa. Na szczęście dało mi to nauczkę, że należy zostawić dużo większy zapas na szwy.

Szyłam przez dwa dni, a ostatniego siedziałam do pierwszej w nocy.

Z efektu nie jestem w stu procentach zadowolona bo wiem, że mogło być lepiej. 

Biorąc jednak pod uwagę, że to moja pierwsza w życiu próba szycia i na dodatek szyłam wszytko ręcznie, to myślę że nie powinnam być taka surowa ;-)

Na razie bez zamocowanej głowy, na którą czekam.

Stara broszka przypięta w pasie, koronki i złota taśma również  oryginalne.

Peruka już gotowa uczesana z wpiętą starą ozdobą z perełek.

Jeszcze skarpetki muszę pofarbować herbatą bo za jasne są w stosunku do sukienki.